Bij het stuwmeer van Santa Clara a Vehla bevind je je echt midden in de natuur. Behalve dit plaatsje, dat op zo’n 15 minuten rijden ligt, is in een wijde omtrek ook echt niet veel anders te vinden. We besluiten om te midden van deze mooie omgeving dan ook nog maar een nachtje te blijven. De tweede nacht begint het hard te regenen en ’s morgens regent het ook nog altijd even hard. Als we weer verder aan het sturen zijn en het Monchique gebergte beklimmen plenst het nog steeds even hard. Het water spoelt overal van de steile hellingen af. Jacqueline gaat in het plaatsje Monchique nog even in de stromende regen een flinke pot honing halen (een echt lokaal product). Na een supermarkt te zijn ingedoken rijden we verder naar Alferce. Als we daar aankomen en een uiterst noodzakelijk buiten klusje uitvoeren (het legen van onze toilet) regent het gelukkig heel eventjes iets minder hard. De rest van de middag blijft het gewoon door plensen! In de avond gaat het ene buitje van vandaag over in zeer pittige windstoten en waarbij het lijkt alsof de regen met bakken tegen onze James wordt aan gesmeten. Gelukkig staan we op een goed beschutte plek, want dit duurt nog bijna de hele nacht. Als we ’s morgens onze gordijntjes opzij schuiven schijnt het zonnetje en lijkt niets te zijn gebeurd. Deze periode van 3,5 week met ‘slecht weer’ en veel regen verbaast de Portugezen en andere ‘lokalen’ enorm en schijnt uitzonderlijk te zijn (tja, het is maar wat je gewend bent!). Ons toertje van 7 dagen sluiten we af via een mooie route omlaag de bergen uit en weer verder Zuidwaarts. Terwijl de top van de Monchique met zijn 902 meter nog net in de wolken hangt, worden wij getrakteerd op enkele mooi vergezichten. Onderweg komen we her en der wat aardverschuivinkjes tegen en liggen de keien en brokken in de goten en tot ver op de weg (er schijnt gisteren dus toch iets te zijn gebeurd). Via het mooie Silves rijden we door, verder naar de kust. De stilte en natuur hebben hier plaats moeten maken voor een bebouwing en toeristische (kust)plaatsen. Echt iets voor ons, maar we zijn hier niet zomaar naartoe gereden. We strijken neer op een door Mikki zeer gezellig ingerichte camperplaats in Pera (de eerste tijdens onze reis die niet gratis is). Oh, hiero zijn al die Hollanders. Hoezo, of wij Belgen zijn?!? Volgens mij spreek je ‘zijn’ uit met een ‘z’ en niet met een ‘s’!?! We vroegen we ons al af waar al die Nederlandse overwinteraars verbleven, want tot nu toe zagen en hoorden we vooral veel Duitsers en Fransen. Maar hier staan we er dus midden in. Het is echter niet te missen dat hier met veel enthousiasme is (en wordt) gewerkt en door de vele details en creatieve ideeën zal deze camperplaats zeker een van de sfeervolste en leukste zijn in deze omgeving (en behalve dat zijn alle voorzieningen én douches aanwezig). Vlak in de buurt zit een van de weinige camper/caravan winkels en reparateurs hier in het Zuiden en onze James heeft iets onderhoud nodig. De kundige Engelse James constateert een kapotte (en vasthangende) kraan in onze luxe roze badkamer, helaas is daardoor ook de waterpomp kapot gegaan. Na vijf dagen zonder stromend water en met flessen te hebben “gehannest” bevalt ons deze luxe wel weer! Alleen zeer spijtig dat onze koud-warm waterkraan/douche niet door een nieuwe kan worden vervangen, dus toch nog een klein beetje behelpen. We dienen ons verblijf te midden van deze Hollandse gezelligheid te verlengen, want de reparatie van een lekkage in het dak(raam) dient te worden ingepland. De dag dat ook onze eerste ‘zomerse’ stranddag had kunnen zijn hebben we dus een afspraak bij James om onze James te repareren. Helaas vraagt deze behoorlijk intensieve klus meer tijd dan verwacht, rondom en onder het grote dakraam was het één kitravage. Door het uitlopen van de werkzaamheden en om de kit te laten drogen dienen we zelfs te overnachten op de camping in Armacão de Pera (waarop de winkel ligt). Na vijf nachten te midden van het voor ons te gezellige en toeristische, verlangen we naar de Westpunt. Gisteren waren we vijf weken onderweg en zijn we slechts zo’n anderhalve week in onze vertrouwde en geliefde omgeving geweest. Dus Albufeira laten we nog even rechts liggen en we rijden terug richting het Westen. » Even geen tijd…
3 Reacties
cees
24/3/2018 12:00:30
Vele websites maar alles in onderhoud , door vele nieuwkomers en de rommelaars eriut
Antwoord
Mam
24/3/2018 22:34:24
Hoi,
Antwoord
Resi & Richard
27/3/2018 10:29:48
Wauw....die regenboog !!! X
Antwoord
Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
Onderwerpen
Alles
Verhalen
Nieuwste verhalen...
Eerste verhaal... Overzicht alle verhalen... De andere kant... De betoverende Alentejo... Camperen in Portugal... We worden verwend... Blij en gelukkig... Een onbegrijpbare fantasyfilm... Even geduld a.u.b... Heel eventjes wachten... Gewoon rustig voort... Een beetje Portugees... Verplicht in quarantaine... Een vreemd gevoel... Omlaag en omhoog... Omhoog en omlaag... Een kriebelend verlangen... Een bewogen jaar... En en en… Wat kost dat… Omringd door luxe… In een keer… Met onrustige kriebels… Dat is pech… We hebben feest… De Portugese huizenmarkt… Een orka gered… En weer verder… In een sprookje… Een warm vaarwel… Nog even rust… De eerste vier… Tussen de Spanjaarden… Natuurpark Ria Formosa... Even op vakantie… Tussen de diertjes… Het is verbazingwekkend… Even een rondje… Een vermakelijk schouwspel… De vredige schoonheid… Op ons wensenlijstje… Even geen tijd… Te midden van… Rustig en onrustig… Om te lachen… Een zoute douche… Anders dan anders… De eerste week… Naar het Zuiden… Relaxed en chill… Een heerlijke nacht… Een flink eind… We zijn terug… Over de grens... De mooie vierde… En dan ineens... Onderweg in Frankrijk... In vijf minuutjes... Daar gaan ze... Twee serieuze stappen... Sinds 2021 is overnachten met de camper in Portugal alleen nog toegestaan op de daarvoor aangegeven plaatsen.
all rights reserved
|