Inmiddels hebben we alweer een aantal nachten doorgebracht op Boca do Rio en voor het fort van Sagres, dus we zijn weer in de Zuidwestpunt van Portugal. De sprookjes van Sintra hebben we zo’n twee en halve weken geleden achter ons gelaten. Aangezien we voor onze ‘terugreis naar het Zuiden’ via Lissabon dienden te rijden leek het ons een gemiste kans om hier niet nóg een korte stop te maken. Deze keer hebben we uitzicht op de prachtige rode metalen hangbrug waardoor we ons zelfs even in Los Angeles waanden (de brug heeft dezelfde architect). Om ook een indruk te krijgen van de andere kant en het centrum van deze stad maken we, zoals echte toeristen dat doen, een rondrit met een ‘hop on hop off bus’. Lissabon is groot maar toch ook ruim en overzichtelijk en zelfs niet overvol in het hoogseizoen. Echt een hele nette, mooie en gezellige stad met een relaxte vibe. Toen we langs de stranden ten Westen van Lissabon reden lagen we in een deuk van het lachen door de enorme drukte op deze stranden. Toen we de parkeerplaats van een van de stranden ten Zuiden opreden vonden we ditzelfde beeld minder leuk, eerst filerijden en gelukkig net een plekje vinden om te parkeren om vervolgens uit te komen bij een strand vol parasolletjes en vele mensen! En op zich ook wel terecht want de kustlijn van Caparica is prachtig. Hier liggen de kliffen ietsje verder landinwaarts waardoor ook begroeiing doorloopt tot direct aan het strand en dat ziet dan meteen weer heel tropisch uit. Maar om nu nóg een dag en nacht op een overvolle en zanderige parkeerplaats te blijven staan?!? Na een nachtje bij de vuurtoren en het voormalige bedevaartsoord/klooster van Espichel, waar het dan weer opvallend rustig is, worden we wakker in de mist en de aanvoer vanuit zee is zo sterk dat we zelfs het bovenste deel van de vuurtoren niet meer kunnen zien. Dus rijden we verder richting Setúbal en als we via de Serra da Arrábida met zijn 500 meter hoogte omlaag slingeren blijken we weer in een ander paradijs terecht te komen (het houdt gewoon niet op in dit land). Het contrast met de prachtige diepe groene begroeiing en de azuurblauwe zee is adembenemend mooi. We rijden door totdat de kustweg is afgesloten voor verkeer!?! Dat doen ze hier klaarblijkelijk (waarschijnlijk om het verkeer onder controle te houden, alhoewel me dit niet helemaal duidelijk is). Helaas zijn we dus genoodzaakt om bij zo’n paradijselijk strandje een pauze in te lassen, want pas vanaf een uur of half acht gaat de weg richting Setúbal weer open. Het uitzicht op de steile rotsige en begroeide Serra da Arrábida is minstens even mooi als het oogverblindend mooie strand zelf (Praia de Galapinhos). Helaas is hier een camperverbod, dus ook dit pareltje dienen we weer achter ons te laten. De parkeerplaats van de plaatselijke voetbalclub in Mourisca lijkt ons een goed alternatief. Gelukkig zijn alle drie de gebieden waar we hebben overnacht natuurparken en wordt de natuurlijke schoonheid beschermd tegen de behoorlijke verstedelijking van dit gebied. Als we op de camperplek van Santo André aankomen blijkt ook dit een gewone mixparking (en eentje met een groot aantal campers). Het kustgebied dat ten Zuiden van Setúbal begint bestaat uit zandduinen en hier bij Santo André ligt ook een prachtige lagune (gelukkig is ook dit weer een natuurpark). We hoopten hier langer te kunnen verblijven, zeker nu we hier ook nog een gratis koud water douche hebben gevonden (ja, als camperaar ga je op de een of andere gekke manier écht op de kleintjes letten en dan wordt je heel vrolijk van zoiets)! Na een heerlijke nacht begint rond een uur of half tien ‘s ochtends de politie op de deuren van enkele campers te kloppen. Uiteindelijk gaan ze bijna alle campers af met de boodschap niet híer maar op de nabij gelegen camping te overnachten!?! Wij (en nog een enkeling) worden overgeslagen, want anders hadden we ze wel willen laten zien dat deze plek in de ACSI-gids en de camperapp staan?! Tegen de avond (en na nog een gratis koude douche!) vinden wij het dan toch tijd om weer verder te gaan, want je weet nooit of ze het alleen bij deze bijzonder vriendelijke actie laten. Net onder Sines ligt de volgende camperplek, behalve net onder Sines ligt deze plek ook onder de elektriciteitscentrale en om het nóg romantischer te maken met uitzicht op het industriegebied en de zeehaven van Sines. We twijfelen nog om door te rijden, alleen voor dit nachtje dan en weer verder. De volgende ochtend rijden we na zo’n 100 meter het Parque Natural do Sudoeste Alentejano e Costa Vicentina binnen. Het grote natuurpark (van ruim 60.000 hectare) dat vanaf hier helemaal doorloopt tot aan Sagres en dan langs de Zuidkust doorloopt tot aan Burgau (Boca do Rio). Vanaf hier beginnen de eerste rotsen weer tevoorschijn te komen en wordt de kust weer grilliger! Op het schitterende Praia da Malhão, met prachtig uitzicht vanaf de klif, zegt de politie te paard enkel vriendelijk goedendag terug, dus op deze plek gedogen ze campers gelukkig/hopelijk wel! Hè, hè, even niet verder. Ondanks dat het aantal prachtige en bezichtigingswaardige stranden in Portugal eindeloos (b)lijkt te zijn rijden we via Odemira het eindeloos uitgestrekte (en uitgestorven) binnenland in en na een flinke rit slingeren we de Monchique omhoog. Dit panorama is altijd geweldig, met uitzicht op de Zuidkust en de steden Lagos, Portimão, Albufeira en zelfs tot aan Sagres en de Westkust toe. We genieten niet alleen, want de uitgebroken koetjes hebben vanavond ook plezier (de volgende ochtendvroeg wandelt de boer weer met ze terug naar hun wei). Als de zon onder gaat wordt de horizon versierd door vele lampjes. Als laatste stop van ons uitstapje naar Lissabon stoppen we bij Barragem da Bravura net boven Bensafrim en Lagos en zijn we weer zo goed als thuis. » Een orka gered…
9 Reacties
Roxanne
26/7/2018 07:36:21
Een hele onderneming, maar daarvan krijg je dan ook weer prachtige verhalen voor ons :-)
Antwoord
R&J
29/7/2018 15:50:58
:-) :-) :-)
Antwoord
Roger
26/7/2018 11:22:21
Prachtig die foto van het strand wat een paradijs.Wat is dit genieten.
Antwoord
R&J
29/7/2018 15:50:40
Dank je Roger
Antwoord
Pap en mam.
26/7/2018 18:22:44
Portugal is te mooi voor jullie om op een plek te wonen.
Antwoord
Desire
5/8/2018 13:46:13
Indrukwekkend weer!! En zo’n mooie foto’s! Wat zijn jullie toch geluksvogels! 👏🏽👍😘
Antwoord
Desire
5/8/2018 13:41:17
Die foto’s! 😍
Antwoord
DAVE
5/8/2018 18:40:53
TOP!! Dit zijn momenten om niet te vergeten :)
Antwoord
Francis
6/8/2018 11:19:21
Vol bewondering volgen we steeds jullie verhalen en vooral prachtige beschrijvingen. Blijf genieten! Wij doen mee!
Antwoord
Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
Onderwerpen
Alles
Verhalen
Nieuwste verhalen...
Eerste verhaal... Overzicht alle verhalen... De andere kant... De betoverende Alentejo... Camperen in Portugal... We worden verwend... Blij en gelukkig... Een onbegrijpbare fantasyfilm... Even geduld a.u.b... Heel eventjes wachten... Gewoon rustig voort... Een beetje Portugees... Verplicht in quarantaine... Een vreemd gevoel... Omlaag en omhoog... Omhoog en omlaag... Een kriebelend verlangen... Een bewogen jaar... En en en… Wat kost dat… Omringd door luxe… In een keer… Met onrustige kriebels… Dat is pech… We hebben feest… De Portugese huizenmarkt… Een orka gered… En weer verder… In een sprookje… Een warm vaarwel… Nog even rust… De eerste vier… Tussen de Spanjaarden… Natuurpark Ria Formosa... Even op vakantie… Tussen de diertjes… Het is verbazingwekkend… Even een rondje… Een vermakelijk schouwspel… De vredige schoonheid… Op ons wensenlijstje… Even geen tijd… Te midden van… Rustig en onrustig… Om te lachen… Een zoute douche… Anders dan anders… De eerste week… Naar het Zuiden… Relaxed en chill… Een heerlijke nacht… Een flink eind… We zijn terug… Over de grens... De mooie vierde… En dan ineens... Onderweg in Frankrijk... In vijf minuutjes... Daar gaan ze... Twee serieuze stappen... Sinds 2021 is overnachten met de camper in Portugal alleen nog toegestaan op de daarvoor aangegeven plaatsen.
all rights reserved
|