Na de eerste pittige regenbui laten we de mooie en rustige camping (en dus ook helaas onze afsluitdop) en Zambujeiro do Mar achter ons en rijden we nog een stukje langs de kust omhoog. Vandaag is een kleine 10 mm regen voorspeld, maar die vallen alleen al uit die ene plensbui toen wij in Almograve bij een Nepalees restaurant heerlijk zaten te smullen, een onverwachte maar zéér goede keus. De ooievaars, waar we vandaag weer velen van zien, schijnen zich niet zo druk om te maken om een ‘paar druppeltjes regen’ of misschien dat ze volgend jaar toch een ander rustiger overwinterverblijf boeken. Behalve de regen is ook de wind behoorlijk aanwezig, dus eigenlijk zijn we op zoek naar een rustige beschutte overnachtingsplek. Helaas staat hier op verschillende plekken uitdrukkelijk vermeld dat campers ’s nachts niet mogen parkeren en zien we zelfs enkele borden met een inrijverbod voor caravans en campers. De dichtstbijzijnde camperplek bevindt zich echter op een klif bij Vila Nova de Milfontes, iets wat gezien dit weer niet onze voorkeur heeft. Ondanks dat het niet ideaal is parkeren we onze James hier uiteindelijk toch. We hebben in ieder geval wel weer een super zeezicht en met de neus in de wind geparkeerd hopen we op een rustige nacht. Het is toch bijzonder opmerkelijk wat veranderd als je je ogen sluit en ontspannen wilt gaan slapen. In plaats van je lekker in slaap te laten sjokkelen blijken dan allerlei onrustige en door angst gevoede gedachten naar boven te komen. En als het dan ook nog eens midden in de nacht eventjes wat harder begint te waaien is alle rust en ontspanning toch echt verdwenen. Uiteindelijk staan we dan ook allebei behoorlijk geradbraakt en onuitgeslapen op. En als je dan weer op de eerste rang zit en tijdens het ontbijtje genietend uitkijkt over de zee vraag je je af of het vannacht niet veel onrustiger was!?! Ondanks dat de zon weer heerlijk schijnt is tijdens een wandelingetje op de klif en in de duinen een jas toch meer dan wenselijk (tja, toch dat ‘windje’). Als we weer fris en tot rust gekomen zijn blijkt dat de waterpomp (van de kranen en de wc) het ineens niet meer doet en wordt de sfeer toch weer in een keer erg onrustig. Balen, want ik zie niet hoe we dit zelf kunnen oplossen. Even later, als we in Vila Nova de Milfontes zijn, blijkt het weer hier toch heerlijk rustig en aangenaam te zijn, is een jas echt niet meer nodig en kunnen de raampjes weer gewoon open tijdens het rijden. We hebben een leuke route uitgekozen via het binnenland en Serra do Cercal weer richting het Zuiden. Voor een relaxte rit en iets mentale ondersteuning zetten we toch de navigatie maar aan. Maar waarom deze ons nu niet de doorgaande weg naar Odemira instuurt snappen we echt niet? Dat is toch echt niet onze bedoeling en dus draaien we toch om en houden we vast aan ónze route. Echter in plaats van een andere route via Odemira te berekenen (iets wat écht logischer is) blijft de navigatie ons terugsturen!?! Natuurlijk keren wij niet om. Plots komen ons motoragenten met zwaailichten tegemoet die ons uitdrukkelijk sommeren aan de kant te gaan?!? De volgende groep motoragenten (ook met zwaailichten) reageert al beduidend meer opjagende en gestrester, dit terwijl wij toch al aan het achteruitrijden zijn naar een zojuist gepasseerd inhammetje (en we hebben toch al geluk dat hier toevallig zo’n plekje is). We lijken hier veilig, want de motormuizen schieten meteen weer verder. En zo blijken wij ineens midden in de Volta au Alentejo te zitten! Eerst komt een kopgroepje en op 2 minuut en 3 seconden komt het peloton (dat las ik op het bordje). Was het dit?!? Andere, in hetzelfde inhammetje geduwde automobilisten, gaan weer verder. Zullen wij dan ook maar weer verder gaan? Een paar bochten verder worden we toch weer uitdrukkelijk verzocht om weer zo snel mogelijk van de weg af te gaan (weer door een motoragent). Daar komt nog meer aan?!? Jip, de achterblijvers! Zullen wij nu dan eerst maar een boterhammetje doen? Nog voordat we onze boterhammetjes hebben gesmeerd laat de boer zijn schaapjes en lammetjes de weg over steken en lijkt alles weer in zijn normale dagelijkse gangetje verder te gaan. We rijden verder en proberen het ene gat na het andere te ontwijken. Deze doorgaande weg is toch met stip de slechtste asfaltweg die we in tot nu toe in Portugal hebben gezien (en een andere keus is hier echt niet). Volgens mij hebben we zelfs op onverharde wegen gereden waar minder gaten, kuilen en slechte plekken in zaten dan in deze. En hier in Portugal maakt zo’n weg gewoon deel uit van het parcours van een wielerwedstrijd. Volgens de kaart zouden we ons tussen twee gebergtes in bevinden, maar het gaat hier slingerend omhoog en omlaag. Jacqueline stuurt (want een recht stuk weg is hier erg zeldzaam) rustig verder naar onze volgende overnachtingsplek bij het stuwmeer van Santa Clara a Velha. Als je overigens van natuur en stilte houdt kun je hier wel een leuk huisje kopen, als het je tenminste niets uitmaakt om voor een pakje boter een half uurtje een bochtige ‘80’ weg af te rijden. » Te midden van…
1 Reactie
Wanda Mulkens
20/3/2018 13:29:33
Geweldig hoe jullie alles beleven en omschrijven, ik geniet er echt van elke keer als er weer een nieuw verhaal voorbij komt.
Antwoord
Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
Onderwerpen
Alles
Verhalen
Nieuwste verhalen...
Eerste verhaal... Overzicht alle verhalen... De andere kant... De betoverende Alentejo... Camperen in Portugal... We worden verwend... Blij en gelukkig... Een onbegrijpbare fantasyfilm... Even geduld a.u.b... Heel eventjes wachten... Gewoon rustig voort... Een beetje Portugees... Verplicht in quarantaine... Een vreemd gevoel... Omlaag en omhoog... Omhoog en omlaag... Een kriebelend verlangen... Een bewogen jaar... En en en… Wat kost dat… Omringd door luxe… In een keer… Met onrustige kriebels… Dat is pech… We hebben feest… De Portugese huizenmarkt… Een orka gered… En weer verder… In een sprookje… Een warm vaarwel… Nog even rust… De eerste vier… Tussen de Spanjaarden… Natuurpark Ria Formosa... Even op vakantie… Tussen de diertjes… Het is verbazingwekkend… Even een rondje… Een vermakelijk schouwspel… De vredige schoonheid… Op ons wensenlijstje… Even geen tijd… Te midden van… Rustig en onrustig… Om te lachen… Een zoute douche… Anders dan anders… De eerste week… Naar het Zuiden… Relaxed en chill… Een heerlijke nacht… Een flink eind… We zijn terug… Over de grens... De mooie vierde… En dan ineens... Onderweg in Frankrijk... In vijf minuutjes... Daar gaan ze... Twee serieuze stappen... Sinds 2021 is overnachten met de camper in Portugal alleen nog toegestaan op de daarvoor aangegeven plaatsen.
all rights reserved
|