Onze James heeft her en der roestplekken dus het wordt ondertussen toch écht wel tijd om actie te ondernemen. De eerste toelating op de weg was in 1997, maar inmiddels weten we dat Westfalia ook nog eventjes tijd nodig had om de bus tot camper om te bouwen, de bus is dus zelfs al van 1995. Toen we onze James kochten had hij ook al iets roest. Het leven aan de Atlantische kust is echter niet erg bevorderlijk of misschien beter gezegd té bevorderlijk. Parkeren op een klif met zeezicht is natuurlijk genieten, maar voor roest is dit ook genieten. Gelukkig weet de eigenaar van een lokale eenmansgrage die we ondertussen een beetje kennen een bedrijfje dat goed werk aflevert. Aangezien hijzelf ook nog twee autootjes heeft om door hun te laten spuiten spreken we bij zijn garage af. Wij Noordelingen weten dat je maar één moment hebt voor een goede eerste indruk. Netjes op tijd en dus ruim voor twee uur parkeren we onze James bij zijn garage en maken we een vluchtig praatje over hoe soepel de toelatingskeuring van onze James was gegaan. Zo tegen drieën komt de garagehouder licht geïrriteerd naar ons toe en vraagt hij zich hardop af waarom zijn landgenoten niet gewoon op tijd kunnen zijn. Maar hij heeft ze net gebeld en ze zeiden dat ze er in twintig tot dertig minuutjes zullen zijn, dus nog heel eventjes wachten. Zo'n drie kwartier later komen twee mannen in een autootje aangereden die naar mijn inzicht niet de meest ideale parkeerplek in het smalle doodlopende straatje kiezen. Het goede nieuws is dat het de autospuiters zijn! Tijdens het kwartiertje dat ze een andere auto bekijken en bespreken dienen ze tweemaal hun auto te verzetten omdat anderen claxonnerend proberen duidelijk te maken dat ze niet door kunnen. Met alle tijd en gemak wordt teruggelopen terug naar hun auto om die te verzetten. Bij de tweede keer mompelt hij zelfs verbaasd: 'Alweer? Nog een auto?!?'. Toen we de dag ervoor heel eventjes in de rij stonden te wachten om een adreswijziging door te geven spraken we met een Engelsman. We moeten buiten wachten, want binnen mag uiteraard maar een persoon per balie. Wijzend naar een van de twee balies in de winkel waaraan iemand staat te praten zegt de waarschijnlijk gepensioneerde golfer (afgaande op het logo van een golf-resort op zijn t-shirt): 'Misschien hebben ze het nu wel gewoon over het weer of wat ze in het weekend hebben gedaan!. Dat weet je hier gewoon niet en het maakt ze echt niets uit.'. Lachend zeg ik dat wij Noordelingen hier nog wel wat van kunnen leren. Wíj zouden gaan jagen en stressen als anderen eventjes staan te wachten. Portugezen blijven gewoon rustig en hebben (en geven!) alle tijd. Hij zegt dat hij na zo'n 10 jaar weet dat het in Portugal zo gaat en ondanks dat hij zich hier ook wel bij neer heeft gelegd kan zijn Engelse mentaliteit het nog steeds niet accepteren. Een Portugese twintiger die ook zit te wachten en ons Noordelingen aanhoort zegt lachend en gebarend: 'Dit is beter voor het hart!'. En spreek dat maar eens tegen! Behalve een sociaal praatje kan het ook zijn dat de medewerker gewoon goede uitleg aan het geven is. Want, dat blijft ons opvallen, als Portugezen iets uitleggen vertellen ze je ook graag en zonder enige moeite enkele malen hetzelfde (ondanks dat je aangeeft dat het duidelijk is) of geven ze extra informatie waarover je je kunt afvragen of dit wel echt zo relevant en nodig is. Portugezen zijn toch zulke lieve en behulpzame mensen. In de tijd dat we, inmiddels ietsje meer dan eventjes, op de autospuiters aan het wachten waren besloot Jacqueline om maar eventjes naar het lokale supermarktje te lopen waar ze lekker brood hebben. Ondanks dat we weten dat ze soms ook wel eens ietsje later open gaan verwachten we dat ze nu inmiddels wel open zijn (tussen een en drie uur zijn ze gesloten voor de middagpauze). Dus daar stond Jacqueline voor een gesloten deur te wachten totdat, zo'n twintig minuutjes later(!?!), de vriendelijke medewerkster met natte haren aankwam. Maar dat maakt niets uit, want we waren toch al aan het wachten. Jacqueline kent de aardige medewerksters inmiddels en maakt als ze bij haar aan de kassa is nog even een kort praatje over hoe het gaat (wel maar kort want er staan nog meer mensen in de rij bij de kassa). Een beetje lachend zegt ze zachtjes: 'Sorry, ik was ietsje te laat. Ik ben in de pauze eventjes naar het strand geweest!'. Iets dat op zich niets geks is als je zo dicht bij de zee woont en werkt, vergelijk het maar met het Nederlandse blokje om in de pauze. Gelukkig was Jacqueline, ondanks het wachten, ruim op tijd terug om bij het gesprek met de autospuiters te zijn. Zij nemen, uiteraard, alle tijd en geven advies over wat het beste is om te doen. Al goed kijkend blijkt de roest helaas toch pijnlijker en nijpender te zijn dan we dachten. Gelukkig staat de garage eigenaar ons bij me de noodzakelijke vertaling en uitleg. Dit bedrijf knapt Duitse campers op, dus ze zijn bekend met onze Noord-Europese maatstaven. Zelfs het extra op en neer laten rijden blijkt, door het lage Portugese uurloon, financieel interessant te zijn. Binnenkort gaat onze James een heel uitgebreide scrub-, wellness- en verjongingsbehandeling krijgen. Als de spuiters zeggen dat het wel zo'n twee tot drie weken zou kunnen gaan duren zegt de garagehouder voorzichtig knikkend: 'Reken maar op een weekje langer.'. Op dit moment blijken ze niet zoveel werk te hebben. We kunnen namelijk al in oktober worden ingepland, dus daarop hoeven we in ieder geval niet erg lang te wachten. » Even geduld a.u.b...
6 Reacties
Marianne Schoonbrood
27/9/2020 21:36:52
Haha.....in een woord GEWELDIG !!!!
Antwoord
J & R
27/9/2020 23:17:15
Hebben jullie de supermarkt herkend?
Antwoord
Desire
28/9/2020 12:22:52
straks weer een bijna splinternieuwe gepolijste James ! Sjiek! Groetjes 😘
Antwoord
J & R
28/9/2020 20:40:33
Ja, inderdaad dan is James weer helemaal fris en fruitig. Tegelijkertijd is dit ook wel een beetje spannend.
Antwoord
Suus
1/1/2021 09:06:50
OMG dit is toch in meerdere opzichten haast niet te doen! 😤🤯😁 Leuk geschreven! X
Antwoord
J&R
1/1/2021 13:16:22
Hoi Suus,
Antwoord
Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
Onderwerpen
Alles
Verhalen
Nieuwste verhalen...
Eerste verhaal... Overzicht alle verhalen... De andere kant... De betoverende Alentejo... Camperen in Portugal... We worden verwend... Blij en gelukkig... Een onbegrijpbare fantasyfilm... Even geduld a.u.b... Heel eventjes wachten... Gewoon rustig voort... Een beetje Portugees... Verplicht in quarantaine... Een vreemd gevoel... Omlaag en omhoog... Omhoog en omlaag... Een kriebelend verlangen... Een bewogen jaar... En en en… Wat kost dat… Omringd door luxe… In een keer… Met onrustige kriebels… Dat is pech… We hebben feest… De Portugese huizenmarkt… Een orka gered… En weer verder… In een sprookje… Een warm vaarwel… Nog even rust… De eerste vier… Tussen de Spanjaarden… Natuurpark Ria Formosa... Even op vakantie… Tussen de diertjes… Het is verbazingwekkend… Even een rondje… Een vermakelijk schouwspel… De vredige schoonheid… Op ons wensenlijstje… Even geen tijd… Te midden van… Rustig en onrustig… Om te lachen… Een zoute douche… Anders dan anders… De eerste week… Naar het Zuiden… Relaxed en chill… Een heerlijke nacht… Een flink eind… We zijn terug… Over de grens... De mooie vierde… En dan ineens... Onderweg in Frankrijk... In vijf minuutjes... Daar gaan ze... Twee serieuze stappen... Sinds 2021 is overnachten met de camper in Portugal alleen nog toegestaan op de daarvoor aangegeven plaatsen.
all rights reserved
|